Urtarrilaren 30ean mobilizazioak egingo dira lau hiriburuetan, eta elkarretaratzeak lantokietan, lan-erreforma bozkatu aurreko egunean.

 

 

Azken hilabeteotan lan erreformaren inguruko eztabaida pil-pilean egon da estatu mailan. Euskal langileon bizitza hainbeste baldintzatuko duen gai baten inguruan Madrilen erabakitzeak agerian utzi ditu EAE eta Nafarroako autogobernuaren mugak. Euskal langileak eta herritarrak ordezkatzen ez dituzten eragileek hartu dituzte gai honen inguruko erabakiak.

 

Espainiako Gobernuak ez du hitza bete

Horrekin batera, salatu beharra dago Espainiako Gobernuak ez duela bere hitza bete, ez baitu 2012an Alderdi Popularrak aldebakarrez inposatutako lan erreforma indargabetu. Ez du agindutakoa egin, ez baitie lan erreforma haren elementu kaltegarrienei buelta eman. CEOErekin Elkarrizketa Sozialaren bitartez urardotutako akordio bat hobetsi dute langile klasearekin hartutako konpromisoa bete beharrean.

Espainiako Gobernuak, CCOOk, UGTk eta CEOEk adostutako lan erreformak 2010 eta 2012 urteen arteko lan erreformen hezurdura mantentzen du. Langile klasearen pobretzea bilatzen zituzten tresna ia guztiak mantenduko dituzte hemendik aurrera ere.

 

«  Kaleratze erraza  langileentzako prekarizazio eta ziurgabetasuna eragiteko tresna da eta horregatik ezarri dio patronalak betoa honen aldaketari »

 

Segurtasun juriko falta hitzarmenentzat

Bereziki bi elementuk kezkatzen gaituzte. Batetik, negoziazio kolektiboan estatuko marko inposatzailea mantentzen dute eta ez diote segurtasun juridikorik eman EAE zein Nafarroan negoziatzen ditugun hitzarmenei. Euskal Herrian gure negoziaketak egin nahi ditugu langileen lan baldintzak hobetu ahal izateko, kanpo injerentziarik gabe. Hori da, gure ustez, negoziazio kolektiboan erabakitzeko esparrua izatea, alegia, euskal langileek demokratikoki hautatu dituzten ordezkarien bitartez euren lan baldintzak hobetzeko aukera izatea.

Honekin batera, lan hitzarmen sektorialen prebalentziaren inguruko tranpa salatu behar dugu. Eskatzen duguna lan hitzarmen sektorialak bere osotasunean minimoak izatea da enpresako lan-hitzarmenen gainetik, ez bakarrik soldatetan, elementu guztietan. Eta, bestetik, langileen kaleratze prozedurak ez dituzte aldatu. 2012an kaleratzeko objektiborako kausak izugarri lausotu ziren, kaleratzea merkatu zen, administrazioaren kontrola ezabatu zuten eta tramitazio soldatak kendu zituzten. Horrek guztiak bere horretan jarraitzen du. Kaleratze erraza langileentzako prekarizazio eta ziurgabetasuna eragiteko tresna da eta horregatik ezarri dio patronalak betoa honen aldaketari.

 

Etxeko eta Zaintzako Langileak ahaztuak

Gainera, eskubide berriak lortzeko aukera galdu da, eta bereziki larria da erreforma horrek ez jasotzea Etxeko eta Zaintzako Langileak gainerako langileekin erabat parekatzeko aukera, Gizarte Segurantzako Erregimen Orokorretik kanpo utzita eta oinarrizko eskubiderik ez duten egoera bati eutsita, hala nola greba edo langabezia prestaziorako eskubiderik gabe. Era horretan, Laneko Arriskuen Prebentziorako Legetik kanpo utzi dituzte, beste behin ere, langile horiek guztiak.

Era berean, erreformak ez du bermatzen azpikontratetako langileek enpresa nagusikoek dituzten eskubide berberak izatea, eta ez da lortzen lan beragatik eskubide berberak izatea bezain oinarrizkoa den zerbait.

Lan erreforma hau oso larria da. Elkarrizketa Soziala aitzakia izan da hitza ez betetzeko. CEOEri beto eskubidea eman diote, hobekuntza txiki batzuen truke 2012ko lan erreforma berriro ere konbalidatu dadin, hemendik aurrera sakoneko aldaketak egiteko aukerari muzin eginez. Horregatik, 2010 eta 2012ko lan erreformak erabat derogatzea eskatzen dugu eta, bereziki, lan hitzarmenen estatalizazioa eta kaleratze erraz eta merkeak ahalbidetzen dituzten puntuak.

 

Lan harremanetarako esparru propioa

Horrekin batera, Euskal Herrian lan harremanetarako esparru propioa eratzeko urratsak egin behar da. Euskal langileon lan eta bizi baldintzen inguruko erabakiak Euskal Herrian hartu behar dira, ez Madrilen. EAE eta Nafarroako instituzioei eskatzen diegu ikusle soila izateari utzi eta lan harremanetarako esparru propioaren aldeko pausoak ematea.

 

 

«  Langileon  lan baldintzak hobetzeko  tresna nagusia mobilizazioa da »

 

Urtarrilak 30 manifestazioak (12:00etan)

ELA, LAB, Steilas, ESK, Etxalde eta Hiru sindikatuon iritziz langileen lan baldintzak hobetzeko tresna nagusia mobilizazioa da, eta horregatik dei egiten diegu euskal langileei urtarrilaren 30ean berriro ere Euskal Herriko hiriburuak bete ditzagun. Hortik aparte, Kongresuan Lan Erreformaren dekretuaren bozketaren bezperan lantokien aurrean elkarretaratzeak ere deituko ditugu.

• Iruñea Autobus geltokian
• Bilbo Moyua plaza
• Donostia Alderdi Eder
• Gasteiz Bilbao plaza

 

ELA, LAB, Steilas, ESK, Etxalde, Hiru