ELA, ESK eta LAB sindikatuetatik salatu nahi dugu Gasteizko Michelinen aurtengo egutegiaren negoziazioekin izan den antzerki tamalgarria.

« Michelin bere lan eskubideen alde antolatu den plantillari  mendekua  hartzen saiatzen ari da »

Batzordea eta enpresa bilduta zeuden bitartean 150 pertsonako ustezko "soberakina" filtratzearekin hasi zen guztia, eta horrek batzordearekiko eta ordezkatzen duen langileriarekiko errespetu falta dakar. Iragarpenaren ondoren, enpresak Lan Baldintzen Funtsezko Aldaketa bat jarri zuen abian, eta bertan ez da aurkeztu alde honek eskatutako dokumentazioa, ustezko soberakina justifikatzeko. Gaur egun, enpresak ez du 150 pertsona soberan daudela argudiatzen duen dokumentu bakar bat ere jarri mahai gainean, baieztapenetatik harago. Ez eskaera-jaitsierei, kantzelazioak, aurreikuspenei eta abarri buruzko txostenik. Are gehiago, sistema-aldaketekin, pertsona asko urtean 164 eta 237 ordu gehiago lan egitera igaroko dira (21 eta 30 egun bitartean). Beraz, ez dago produkzio-jaitsierarik, lan bera pertsona gutxiagorekin egin nahi ez bada. Tamalez, beste sindikatu batzuek, hala nola CCOOk eta UGTk, ez dute inoiz zalantzan jarri zifra hori.

Bere isatsari hozka egiten dion arraina da: enpresak egutegi murriztaileak aurkezten ditu, eta sindikatu batzuek zalantzarik gabe bermatzen dituzte. Jarraian, jendea soberan dago, adostutako egutegietan soberakina baitago. Bitartean, iaz baino gehiago zerbitzatu diogu Valladolid. Orain egutegiaz hitz egin behar zen, eta multinazionalaren interesei erantzunez, CCOOk eta UGTk beren burua eskaini dute plantilla murrizteko ustezko premia hori bermatzeko. Korrika azkarregi egin dute.

«  Zentzugabekeria hori geldiarazteko hartu  beharreko ekintzak aztertuko ditugu , bai judizialki, bai sindikalki »

Michelinen mendekua

Berriro diogu Michelinek mendeku hartu duelako gertatu dela hau, bere lan-eskubideen alde antolatu den plantilla zuzentzeko. Mobilizazio horiek CCOO eta UGT jokoz kanpo harrapatu zituzten, eta enpresaren eskutik orain posizioak berreskuratu eta salbatzaile gisa geratu nahi izan dute.

Nola ulertu behar da, bestela, enpresak inbertsioak eta plantillako soberakinak geldiarazteko mehatxua egiten duenean, sindikatu horiek zifra horiek zalantzan jarri ez izana eta hasiera-hasieratik "irtenbideak bilatzeko" prest egotea? Gainera, ez dute inolako bermerik jasotzen ematen ari diren diziplinazko kaleratzeen uholdeari buruz, eta akordio-proposamenak jasotzen du enpresak ez betetzeko aukera izango duela, baldin eta enpresari "kalte argia" eragiten badio, inolako kontrol-mekanismorik gabe. Berriz diogu kontsulta-aldian ez dutela soberakin hori frogatu, eta gainerakoek eskatu dugula etengabe enpresak egin dezala. Logikoa denez, enpresak ez du halakorik egin, ez baitu behar. Horregatik azpimarratu nahi dugu aldez aurretik idatzitako gidoia duen antzerki baten aurrean gaudela, eta uste dugu akordioa aldez aurretik idatzita egongo daitekeela.

ELA, ESK eta LAB sindikatuetatik zentzugabekeria hori geldiarazteko hartu beharreko ekintzak aztertuko ditugu, bai judizialki, bai sindikalki. Orain, inola ere justifikatu ez diren arrazoi batzuk onartzeak atea irekitzen du, etorkizunean, arrazoi berberei buruz, enpresak neurriak hartu ahal izateko, batzordea babesik gabe utzita. Lanpostuak suntsitzeaz ari gara, horrek dakarren guztiarekin, nahi duten bezala makillatu nahi badute ere, irteera ez-traumatiko gisa, mugikortasun geografiko gisa.

Behar beste aldiz errepikatuko dugu: Michelinen ez dago inor soberan.