Etxez etxeko Laguntza Zerbitzuko (ELZ) langileen aurkako erasoak enpresen arduragabekeriaren ondorio dira (segurtasuna bermatzen ez dutelako) eta erakundeena (zerbitzuak ikuskatu gabe kanpora ateratzen dituztelako).

« Indarkeria hori  enpresen arduragabekeriak eta erakundeen pasibotasunak  sostengatzen dute »

ESK-k salatu nahi du enpresek eta administrazio publikoek (azpikontraten bidez zerbitzu publikoak kanporatzen dituztenek) beren lanpostuetan langile asko jasaten ari diren sexu-erasoen eta sexuagatiko erasoen erantzukizun zuzena, batez ere zainketen sektorean.

Gertatzen ari dena ez da kasu isolatu bat. Enpresek eta horiek kontratatzen dituzten erakundeek dituzten laneko prebentzio- eta babes-betebeharren utzikeria sistematikoaren emaitza da.

O Porriñon Etxez Etxeko Laguntza Zerbitzuko langile bat bere lantokian erailtzearen kasu berriena emakume langile horiek dituzten baldintzen adibide mingarri eta argigarria da. Langileak aldez aurretik jakinarazi zion enpresari arrisku-egoeran zegoela. Enpresaren erantzuna? Bat ere ez. Ez zen neurririk hartu, ez zen arriskua baloratu, ez zen inolako babesik aktibatu. Emaitza: lanean ari zen langile baten hilketa. Laneko hilketa bat, saihets zitekeena.

Ez da gertaera isolatua

Patroia behin eta berriz errepikatzen da; hemen ere: hilabete baino gutxiagoan Bizkaiko Gizarte Urgazpenerako Foru Erakundeko (GUFE) hezitzaile bati labankada bat eman zioten Txurdinagako lantokian, eta Eusko Jaurlaritzako telelaguntzako beste langile bati eraso bortitza egin zion erabiltzaile batek.

Hori ez da salbuespena, egiturazko indarkeria mota bat da, enpresen arduragabekeriak eta erakundeen pasibotasunak sostengatzen dutena. Eraso horietako gehienak ekidin zitezkeen, badaude baliabideak horrelakorik berriro gerta ez dadin.

« Eraso horien aurrean neurriak ez hartzeak  konplize egiten ditu enpresak eta erakundeak  »

Salatzen dugu

• A las empresas que tienen la obligación legal de prevenir estas situaciones y garantizar entornos seguros pero no lo hacen. Hay medidas que evitan y/o reducen las agresiones en los centros de trabajo, y deben implementarlas. Egoera horiek prebenitzeko eta ingurune seguruak bermatzeko legezko betebeharra duten enpresei, baina ez dute halakorik egiten. Neurri batzuek lantokietan erasoak saihesten eta/edo murrizten dituzte, eta ezarri egin behar dituzte.
  
  
• La falta de medidas preventivas y protocolos de actuación. Esta falta de medidas es una irresponsabilidad intolerable y deben de tener consecuencias, incluidas las penales. Prebentzio-neurririk eta jarduteko protokolorik eza. Neurri falta hori arduragabekeria onartezina da, eta ondorioak izan behar ditu, zigor-arlokoak barne.
  
  
• A las administraciones públicas que no pueden seguir desentendiéndose de lo que ocurre en los servicios que externalizan. Son las garantes de que los servicios públicos se den en condiciones de calidad, lo que incluye el cumplimento de la normativa laboral. Kanpora ateratzen dituzten zerbitzuetan gertatzen denari muzin egiten jarraitu ezin duten administrazio publikoei. Zerbitzu publikoak kalitate-baldintzetan emateko bermatzaileak dira, eta horrek barne hartzen du lan-araudia betetzea.

Premiazko neurri eraginkorrak eskatzen ditugu

• Protocolos efectivos de prevención de agresiones, tanto en las empresas como de las administraciones que externalizan servicios públicos a través de subcontratas. Erasoak prebenitzeko protokolo eraginkorrak, bai enpresetan, bai azpikontraten bidez zerbitzu publikoak kanporatzen dituzten administrazioetan.
  
  
• Emakumezko langileen alertei eta salaketei berehalako erantzuna ematea.
  
  
• Zerbitzu horiek kontratatzen eta kudeatzen dituztenek erantzukizun politikoak, legalak eta lanekoak beren gain hartzea.

Horrelako erasoen aurrean ezer ez egiteak konplize egiten ditu zerbitzu horien ardura duten enpresak eta erakundeak. Aski da beste alde batera begiratzeaz!

Erasoak ahalbidetzen dituzten enpresa eta erakundeentzat inpunitaterik ez!