Aski da! Soldata-igoera duinen alde eta kalitatezko enplegu publikoaren alde mobilizatzeko garaia da.

« 2010etik, erosahalmen-galera  % 20tik oso hurbil  dago »

Espainiako gobernua, Estatuan gehiengoa duten sindikatuen, CCOOren eta UGTren oniritziarekin, 2022rako %1,5eko soldata-igoera onartzear dago, atzeraeraginezko izaerarekin. Igoera hori aurretik onartutako %2ari gehituko litzaioke (2021eko KPIa %6,5ekoa izan zen); 2023rako 2,5eko igoera (iraileko KPIaren aurreikuspena % 9koa da), eta 2024rako aurreikusitako igoera %2koa izango litzateke, nahiz eta aurreikuspena handiagoa izan. KPI harmonizatuaren eta BPGaren igoeraren mende dauden %0,5eko hiru aldagai portzentual gehitzen dira urte bakoitzerako.

Erosteko ahalmenaren galera izugarria

Espainiako gobernuak sindikatu paktisten bermearekin onartu nahi dituen igoera horiekin, 2021arekiko %3ko erosahalmen-galera izango genuke, 2022arekiko %6koa gutxi gorabehera, eta 2023a etortzen ikusiko genuke... Erosteko ahalmenaren galerak 2010etik %13 baino gehiago dira.

Soldaten izozte etengabeak, zerbitzu publikoen prezioak KPIaren igoeratik bereizten dituen 2015eko desindexazio-legea, soldatak bezala, eta errenten itun gaizki deituriko hori (azken batean, langile-klaseak bakarrik ordaintzen du, energetikoek, bankuek, elikadura-kateek eta enpresa handiek dibidenduak handitzen dituzten bitartean), gaur egun % 20ra oso hurbil dagoen erosahalmen-galera batera eraman gaituzte. Egungo erosteko ahalmenaren galerari eragiteaz gain, azken urte horietan KPIren arabera jaso ez diren eta pobretu egin gaituzten kopuruei ere eragiten die galera progresibo horrek.

Aurrekontuak onartzen badituzte, erantzunleak dira

Eusko Jaurlaritzak, Nafarroakoa, aldundiek eta udalek eskuak garbitzen dituzte eta autogobernuaren aldarrikapena ahazten dute soldatak eguneratzeaz eta langile publikoen erosteko ahalmena bermatzeaz hitz egiten dugunean. Euskal alderdi politikoek ez dute akordioa zalantzan jartzen, eta gobernuak haien babesa du etengabe, non geratzen da euskal langile publikoen defentsa? Non dago autogobernuaren defentsa? Mozorroa kentzeko ordua da... Estatuko aurrekontu orokorrak onartzen jarraitzen badute, Espainiako gobernua, CCOO eta UGT bezain arduratsuak dira.

Gure maniobra-marjina oso txikia da erabakiak Madrilen hartzen badira, euskal langileak ordezkatzen ez dituen gehiengo sindikal batekin. Horrek Euskal Herrian kalitatezko enplegu publikoa garatzeko oztopo izugarria dakar lan-baldintza globalei dagokienez; soldatari dagokionez, birjarpen-tasen mugei dagokienez, plantillak arlo publikoa ezartzeko eta garatzeko behar eta helburuetara egokitzea eragotziz, egonkortze-prozesuak baldintzatuz eta abar.

Indarrak batu

ESK-k uste du indarrak batzeko eta egoera horri buelta emateko garaia dela. Alde batetik, negoziazio-esparru propioa finkatu behar dugu, Madrilgo dekretuei lotuta ez dagoena, eta, beste alde batetik, erantzun bateratu bat antolatu behar dugu, erosteko ahalmenaren galera berreskuratzeko, baldintza duinak dituen enplegu publikoa garatzeko eta hazteko eta enplegua egonkortzeko batera, bai eta urteetan aldi baterako kontratazioan gehiegikeria jasan duten pertsonena ere.

Gainera, zerga-sistema progresiboa eskatzen dugun bezala, soldata-igoerak birbanatzeko aplikazioa eskatzen dugu, diru-sarrera txikienak dituzten langileak konpentsatzeko. Horretarako, ehuneko igoera lineal moduko mekanismoak proposatuko ditugu, gehitu beharreko soldata-masa osoaren zati bat guztiei berdin ordain dakien, gutxien eta gehien kobratzen dutenek neurri berean jasan ditzaten bizitza garestitzearen ondorioak.