Hauteskundeak Elecnor Gipuzkoan. Aurrera egiten jarraitzeko beste aukera bat

Xehetasunak: 2023 ekainak 20

Lau urte igaro dira ESK-k Elecnor Gipuzkoako hauteskunde sindikalak irabazi zituenetik. Aldi honetan ez da batere erraza izan enpresa-batzordeko buru izatea.

Alde batetik, enpresak uko egin zion batzordearekin ezer adosteari, eta auzitegietara jo behar izan genuen gure eskaera ia guztietarako. Bestalde, langile batzuen jarrera, ustez lankideak, zangotrabak jarriz eta gure eguneroko lana oztopatuz, eta, amaitzeko, CCOOko ordezkari bakarraren pasotismoa, azken lau urteotan desagertu egin baita, lankideen lan-baldintzak defendatzeko inolako ekarpenik egin gabe.

Hala ere, ESK-k argi dauka. Lau urte hauetan asko hazi gara. Askoz ere esperientzia handiagoa dugu, eta orain arte gure presentzia askoz ere konstanteagoa izan da telekomunikazioetan, haien lan-baldintzak askoz ere prekarioagoak baitziren, baina hemendik aurrera gure presentzia askoz ere zeharkakoagoa izan dadin saiatuko gara, eta erreferentziazko hautagaiak aurkeztuko ditugu sail guztietan, eta bereziki Banaketan, gaur egun Elecnor Gipuzkoan baitago langile gehien.

Kontuak ematen. Hau da gure jakinduria

Baten batek minimizatu nahi badu ere, aldi honetan ESK-ko ordezkarien lana norbaiti gustatuko litzaiokeena baino askoz emankorragoa izan da. Zentzu horretan, CCOOri erronka egiten diogu bere lorpenak aldi honetan zehar aurkezteko, ezertxo ere ez egiteaz haratago.

Jarraian, ESK-k Enpresa Batzordean azken lau urteotan egin dituen jarduera nagusien errepasoa egingo dugu.

Lan Ikuskaritzan salatu zen legezko denbora (3 + 1 urte) gainditzen zuten obra-amaierako kontratu guztiak kontratu mugagabe bihurtu behar zirela. Aldi baterako Ezintasunak arrazoia eman zigun, eta 28 kontratu, obraren amaieran, Mugagabeak izatea lortu genuen. Berriki, irregulartasun gehiago antzeman ditugu kontratu mota horietan, batez ere Banaketan, eta berriro eskatu diogu enpresari kontratu mugagabe bihurtzeko.

Epaitegietan demandak sartuz lortu da aldi horretan eman diren kaleratze ia guztiak bidegabetzat hartzea, eta horrek hobekuntza nabarmena ekarri du jaso beharreko kalte-ordainetan.

PRECOren eskari kolektibo baten ondoren, dietak kobratzea lortu zen tailerretik kanpo zeudenean, eta ez Zarauztik aurrera, enpresak eta erdi-mailako kargudunek adierazi bezala.

Furgonetaren GPS jarraipena produktibitateak neurtzeko eta lana kontrolatzeko metodo bat ez izatea lortu da.

Argi utzi zen puntuak ez direla gure kontratuetan neurtzeko, kontrolatzeko eta kobratzeko modua. Uste dugu arrain-ontzira egindako deiak murriztea lortu dugula, puntuak aurpegiratzeko
Legeak agintzen duen bezala, laneko hasierako eta amaierako ordutegia furgoneta hartu eta uzten dugun unetik aurrera (helbidea, tailerra, etab.) kontuan hartzea salatu zen. Joan-etorria lanaldiaren zati bat da.

Epaiketa bidez saiatu da, enpresak EZ duelako eseri nahi izan kategoriak igotzeko protokolo bat negoziatzera, kategorien igoera orokor bat negoziatzera. Zoritxarrez, ezin izan ditugu gure helburuak lortu, nahiz eta, kasuren batean, kategoria-igoeraren bat lortu dugun epaiketara iritsi gabe.

Herriko jaieguna, langile bakoitzak urtarrilaren 20a, Adunako jaieguna edo erroldatutako tokiko jaieguna aukeratu ahal izatea adostu zen.

Era berean, langileei ematen zizkien behartutako oporrei buruzko azalpenak ematera behartu genuen enpresa, egutegiak negoziatzerakoan enpresak batzordea kontuan har zezan lortuz.
Enpresak guardiak borondatezkoak direla eta ez nahitaezkoak onartzea lortu da.

Segurtasuna da lehenengo gauza. Prebentzioko aurrerapenak

Hori enpresak esaten du, eta Batzordeak prebentzio hori lanean ahalik eta gehien betetzea lehenetsi du. Ildo horretan, Laneko Osasunaren eta Laneko Arriskuen Prebentzioaren arloan, aurrerapenak oso argiak izan dira:

Enpresak jendaurrean azalpenak ematea lortu genuen, banaketako lankideek izandako istripu larriagatik eta ondorengo kaleratzeengatik. Kaleratze horiek ezin izan genituen gelditu, langileen inplikazioa eta konbentzimendua ez zirelako nahikoa izan, baina gutxienez azalpen publikoak ematera behartu genuen enpresa, eta gogorarazi genion denak ez duela balio.

Badakigu enpresak pilak jarri dituela segurtasunaren arloan, eta argi daukagu enpresak dagoeneko barneratu duela gure eskaria, hots, segurtasuna abiaduraren aurretik nagusitzea.

Horren guztiaren ondorioz, langile guztientzako prestakuntza gehiago izatea lortu da, ez bakarrik Elecnor atzamarra aukeratzen zuten pertsonentzat.

Saski kamioiari lehentasuna ematea lortu zen eskaileren erabileraren aurrean, baita eskailerak autosostengarri gisa erabiltzera behartzeari uztea ere, eskailerak ez baziren erdi-erabilgarriak.

Halaber, gorputz bikoitzeko eskailerak erabiltzearen aurrean, prebentzio-baliabide gisa lankide bat egotea derrigorrezkoa izatea lortu zen.

Plantilla osotik lortu dugu PEMP ikastaroa izatea.

Mozketan eta inausketan aritzen ziren langileei egokitutako NBE guztiak ematea lortu genuen. (Jantzi bereziak, maskarak, txalekoak, etab.).

Laneko segurtasuna handitzea lortu da, erabilitako denbora, presak eta abar hain kontuan hartu gabe.

Konpondu gabeko gure gaiak

Negoziatzen saiatzen ari gara, diskriminaziorik gerta ez dadin, lanaldi zatituan dietarik ez dagokien lankideentzako bazkarirako laguntza. Saiatu gara enpresari ikusarazten sektoreko enpresa askotan janaria jateko laguntza deiturikoa dagoela, eguneko 5 eta 10 euro artekoa.

Saiatzen ari gara aparteko orduak apuntatuak izan daitezen eta langileak eskubidea izan dezan horiek garaiz hartu edo kobratu. Gidatze-plusaren eskaria ateratzearen zain gaude, halaber.

Telekomunikazioen lan-egutegiak zubi gehiago izan ditzan negoziatzen saiatzen ari gara urtez urte, baina orain arte enpresak uko egin dio horri. Era berean, maila-igoeren protokolo automatiko bat ezartzen saiatuko gara. Ez da onargarria egungo diskriminazioa. Gai honek kezkatzen gaitu eta lau urte hauetako frustrazio handienetako bat da.